Beşiktaş Bahane Herkes Cukka Peşinde

Yılmaz Erdoğan’ın şiirinde tarif ettiği gibi sevimli bir çocuk yüzü o. Her basket maçında Beşiktaş’ın tribündeki yegane takipçisi. Adı Murat… Tek muradı var salonda Beşiktaş’ı başarılı görmek. “Haydi Beşiktaş” diye bağırışlarıyla salonu gaza getiren, elleri ağzında Beşiktaş’ın koçuna, hocasına, saha içindeki hakeme akıl veren basketbol hastası. Voleybolda da, hentbolda da… Arma hangi salondaysa o orada. Uçarı kaçarı yok. Kimsenin adamı değil o. Beşiktaş’ın adamı. Kimseden bir çıkarı, kimselere gebeliği yok onun. Bunları düşünecek akıla ihtiyacı –insan aklı böyle çalışıyor işte, insan dediğin ne ola ki- sevigisine kara sürecek kalbe de sahip değil o. Normal olan o aslında ama hepimiz onu anormal görüyoruz. Kaçımız onun kadar sevebiliyoruz Beşiktaş’ı. Gittiğim her salonda o. Maç öncesi şovuyla, sessizlik anında narasıyla salonu ayağa kaldıran o. Salako Ferhat ile birlikte Beşiktaş’ın renkleri onlar… Derbi maç öncesi bileti olmayanlara konuşan tribün büyükleri “sizde basket maçına gidin kardeşim o da Beşiktaş bu da Beşiktaş” diyor. Ama o söz orada kalıyor. Galatasaray-Beşiktaş maçına bilet bulamayanlar tıpış tıpış evine koyuluyor. Sözde deli gibi seviyoruz Beşiktaş’ı… Tribündeki çoğu adam için Beşiktaş bahane, herkes cukka peşinde… Deli gibi sevenler Muratlar, Ferhatlar bu alemde… (Fotoğrafta boynunda atkı olan)