21 Kasım 2010 Pazar

Ararım Seni Her Yerde

Skor tabelasında 2-1 yazdığında "Böyle biter" dedim yanı başımdaki arkadaşıma. Ben ilk yarıda atılacak bir golle soyunma odasına gidilmesine razı iken tribünlerin "iki gelsin iki" ricasına uyan Beiktaş galibiyeti ilk yarı bitmeden yakalamıştı bile. Keşke dediğim gibi öyle bitseydi. Neredeyse tamamı dolu tribünlerde bayram coşkusu var. Üstelik şuursuz da değil bu sefer tribün. Galibiyet golünden hemen sonra gelecek haftaya dair mesajlara başlanmadı. Günü kurtarmadan haftanın kapanmayacağını biliyordu herkes. Ne var ki geçen hafta günü kurtaran Beşiktaş bu sefer kurtaramıyordu bir türlü. 2-1 öndeyken öyle iki gol kaçtı ki gel de arama. Zaten sahadaki ayaklardan hangisinden gol bekleyeceğimizi şaşırdık. İlk gol de kaleyi şaşıran rakipten geldi sağ olsun. En önemli gol silahımız sakat, çorbayı içmek için bekleyen Tekke kadroda yok, diğerleri de sahada yok. Didinip duranlar ve öylece duranlar var. Durmayanlar Şeref Bey Stadı'na misafir olarak gelen rakipler. İkram da sınır yok, bayram bitse de. İki gol, bir puan ile yolluyoruz Konya'yı da evine. Biz de aramaya devam ediyoruz; sakatların düzelmesini, galibiyeti, morali, belki de geçmişimizi ....

1 yorum:

BEERREGULAR dedi ki...

abi işin üzücü tarafı kümede kalma mücadelesi veren takımların puan umuduyuz! buraya neşe bayram içinde geliyorlar deplasmana... üç büyüklerin hiçbiri birbirinden farklı değil. attığımız goller saçmasapan goller. ya birinin götüne çarpıp giriyor ya kendi kalelerine atıyorlar veya dönen topu -bir zahmet- gole çeviriyoruz. asıl karşı karşıya kaldığımız pozisyonlarda gol anlamında başarımız yok. adam bize ceza sahasının dışından PES'vari bir gol atıyor biz altıpasın oradan gol atamıyoruz çıldırmamak elde değil. haftaya derbi varmış. peh yemişim derbisini. körler sağırlar birbirini ağırlar.
daha uzun yazmak isterim aslında şu an içimdeki fırtınayı ama neyse kafa şişirmeyeyim.