Almeida Ayakta Kal!

Okuyan kusura bakmasın, taktım at gözlüklerini; muhatabım sadece sensin!

Arkadaş sana inceden kıl olmaya başladım bilesin! Ne bu haller? Beş dakika benim yerime tribüne çıksan veya televizyon başına geçsen de kendine bakabilsen.

Cumartesi günü yine ilk yarı karşı karşıya kaldığın topu ağlara yollayamadın. Tamam hadi toptur yuvarlaktır, anladık vurdun girmedi; o zorla misafirliğe götürülen çocuklar gibi omuzlarını düşürüp suratını döküp somurta somurta - aslında kullanmak istediğim ikileme mal mal- ne diye dolaşıyorsun? Bu sezon en az üç maçta senin şutun gol olmadı ve sen ya yerde yattın (ve yerde yatmamış kalkmış pozisyon almış olsaydın top tam da senin bulunduğun bölgeye geri düşmüştü) ya da ofsayt çizgisini bozarak ileride bekledin.

Maçın yarısında suratında aynı isteksiz, zoraki, saçma ifade. Anana mı sövdüler? Arabanı mı çizdiler? Kredi kartı borcunu mu ödeyemedin? Ne oğlum senin derdin? Tamam altı gol yiyen Shorunmu gibi sırıt demiyoruz olumsuz sonuçlar karşısında ama bu isteksiz hallerin beni çıldırtıyor. O kapalı tribünün alt köşesinden, sen tam soyunma odasına giderken üstüne atlayacağım bir maç bitiminde göreceksin!

Bu rahatlık nereden geliyor. Yani tek atımlık çıtır mısın kardeşim, bir vurdun olmadı bir daha vur işin ne? Olmadı mı yine? Bremen formasıyla geçen sene yardırıyordun, kendini parçalıyordun şimdi ne oldu? Yerlerden kalkmıyorsun, sürekli ofsayt çizgisi ötesindesin ve sallana sallana dolaşıyorsun, zebellah gibi hatta deve gibi biri olmana rağmen güçsüz ve formsuzsun! Bobo'yu arar olduk sayende. Nobre'den medet umuyoruz. Hadi bizi sallamıyorsun, kendinden de utanmıyor musun?

Yahu Allah için ağzımızın tadını bozma, böyle triplerin sürecekse yürü yoluna!