Çarşıcı Mısın?

Ben ortaokul ve hatta lise yıllarında kapalı tribüne yeni yeni girmeye başladığımda maça kısa bir süre kala kalabalık bir grup gelir ve içlerinden biri "Çarşı geldi beyler! Herkes iki sıra yukarı çıksın." derdi. Kapalı tribünün üst katında ilk sıralar ve set boşaltılır, onlara ayrılırdı. Ne kimin kim olduğunu bilirdik ne de o meşhur iki direk arasında onların gözlerinin içine baka baka susarak maçı izleyebilirdik. Sesim kısılmadan eve döndüğümü hatırlamıyorum. Yıllar sonra alt katta izlemeye başladım maçları. O dönemlerde bir tek kapalı tribün müdavimlerinin simasını bildiği Alen Markaryan'ın meşhur sözü "Çarşı bir ruhtur, bedene indirgenemez" sözünden sonra ruhumu iki direk arasına emanet ederek yaptım bunu. Bedene indirgenemeyen şey maddeye de indirgenemez diyerek hiç bir zaman da haves etmedim zaman içerisinde ortaya çıkan Çarşı ürünlerine. Anı olsun diye aldığım ,evimde duran Asi Ruh atkısını bir kere olsun takmadım.

Dün araba ile Anadolu yakasında, ara yollardan birinde giderken iki genç gözüme takıldı. Direksiyon başında tek elle anca üstteki pozu yakalayabildim. Hadi soldakinin adı üstünde Genç Fenerli. Sağdaki sıradan bir günde üstünde Çarşı poları ile geziniyor. Bugün de Akatlar'da bakın sağınıza solunuza, her bedende bir Çarşı mutlaka görürsünüz. Ne var ki bizim aşkımız extra large...